Koncertowo zadebiutowali na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w listopadzie 1981.
Przyleciał główny organizator festiwalu Walter Chełstowski. Nie widział całej akcji, bo był w hotelu. Wkurwiliśmy się strasznie. W końcu w odsłuchu usłyszałem: "Jeśli zaraz, gnoje nie zaczniecie grać, to wejdzie tu kilka tysięcy zomowców, którzy stoją teraz w lesie". Nie wiem, kto to do nas powiedział. Nie chcę zgadywać. Napięcie trwało z pół godziny. W końcu zdecydowaliśmy się zagrać. Nie wiem, co by się stało gdybyśmy nie zaczęli. Po koncercie przyszedł do nas roztrzęsiony Chełstowski z jakimś gorylem. Mówi: "Koncert był zajebisty, ale kurwa nie chcę was znać" Na to Skandal: "Spierdalaj zgredzie, to wszystko wasza wina". Zrobiła się awantura. "Pobijesz mnie ze swoim gorylem, palancie" - krzyczał Skandal. To był ostatni raz, kiedy wystąpiliśmy w Jarocinie organizowanym przez Waltera".
Po wydaniu płyty mieli pojechać na trasę po U.S.A. jednak nie doszło to do skutku ze względu na nieuregulowany stosunek do służby wojskowej i biurokracje amerykańskiego urzędu imigracyjnego.
Zagrali na Jarocinie '87, był to pierwszy oficjalny koncert bez Skandala publiczność przyjęła ich z rezerwą. Kiedy domagała się bisów, przy przyciemnionych światłach na scenę wyszli Kolaboranci, zagrali kawałek Dezertera z własnym tekstem. Prawie nikt się nie zorientował że, to inny zespół. Ktoś z publiczności krzyknął: "Patrzcie, Skandal wrócił, znowu jest ich czterech" . Tak Przemek Thiele został Skandalem.
Materiał nagrany w studiu Izabelin w maju 1992. Kolejny album w trochę innym klimacie niz pozostałe. Na płycie znajduje się jedyna ich piosenka nawiązująca do wegetarianizmu, którym zainteresowali się stosunkowo wcześnie (jednak cały zespół składał się tylko dwa razy z samych wege)
Kolejna płyta "Mam kły mam pazury" z 1996 nawiązuje tytułem to pisma 
Frontu Wyzwolenia Zwierząt. Bardzo ostra, ale już nie tak dobra jak wcześniejsze. Na płycie znajduje się cover Janusza Reichla - "Ratunku policja". Nagrań w studiu Wincjusza Chrusta w Sulejówku. Potem o wiele lepsza "Ziemia jest płaska" w 1997 nagrana w studiu Manta. Płyta "Decydujące starcie" w 2001 kolejny 
raz nagrana w dwu osobowym składzie, ponieważ Tony von Kinsky wyjechał z zagranice w sprawie pracy i nie wrócił na czas nagrywania płyty. Na wiolonczeli zagrał gościnnie Bolek Błaszczyk. Do zespołu dołączył Jacek Chrzanowski, basista Hey i były basista Kolaborantów. Rok 2002 obfitował w ciekawe koncerty. Z zespołami: Conflict, Subhumans w Londynie (Trasa Angielska: największym wydarzeniem i najważniejszym celem tej trasy był koncert w Londyńskiej "Astorii", dla kilku tys. zgromadzonych tam osób). 
Warto też wspomnieć o koncercie w Krakowie z Dead Kennedys i Chumbawambą. W większości koncertów Dezertera - w tym także podczas "Trasy Londyńskiej" - gościnnie występowała Kasia Nosowska. W 2002 ukazały się też wznowienia archiwalnych płyt Dezertera. Rok 2003 to m.in. trasa koncertowa z Moskwą, a także udział w festiwalu PRL w Warszawie i Katowicach. 
Dezerter zagrał tam obok min. KSU, Armii i Kultu. Po jesiennych koncertach zespół postanowił ograniczyć działania koncertowe i zająć się przygotowaniami do nagrania płyty. Próby i spotkania odbywały się w sali prób na Szmulkach w Warszawie. Dezerter wszedł do studia pod koniec maja 2004 - a już przed wakacjami ukazała się płyta "Nielegalny zabójca czasu". Nagrań dokonano w Studio7 w Piasecznie i MediaStudio w Warszawie. Jest to pierwsza płyta nagrana z Jackiem Chrzanowskim. Teledysk do piosenki "Zabójca czasu" wygrał w kat. animacja na Yach Film Festiwal 2004. W 2004 zagrali na Przystanku Woodstock, a w 2005, wyszło DVD z Woodstocku. W 2006 wyszła płyta "Nie ma zagrożenia - Jest Dezerter". Jest to składanka coverów Dezertera, wiele zespołów oddało w ten sposób cześć Dezerterowi. Płyta z serii "Tribute to", zawiera dwie CD: Czady i Eksperymenty.*****
Dezerter - Jeszcze żywy człowiek (Jarocin 84)
rapidshare
Dezerter - Izolacja
rapidshare
fajnie, że wreszcie "Człowiek" w pełnej wersji. biografia też fajna, zwłąszcza dla kogoś, kto przestał śledzić ich rozwój w połowie lat 90. tylko jedna nieścisłośc z tą Blasfemią - najpierw wyszła w Izabelinie (na kasecie i potem na CD, jak to wtedy robiono), a dopiero później reedycja na winylu w QQRYQ.
OdpowiedzUsuńno i jakieś ostatnie słowo - w zeszłym roku taki jakby comeback zrobili na płycie Gajcy; znajome bardzo wiarygodne źródło było na koncercie wtedy i było bardzo zaskoczone na plus (a Armią na minus swoją drogą)
Biografia chyba nieautoryzowana, bo nieścisłości jest więcej. Skandal odszedł z Dezertera na przełomie 1986/1987 a nie w 85. Ostatni koncert ze Skandalem zagrali późną jesienią 86 w szczecińskim klubie Pinokio, a po raz pierwszy jako trio już bez Skandala wystąpili w Jarocinie w 1987.
OdpowiedzUsuńPeter S
PS. Lider D.O.A. to Joe Keithley, nie Keighley.
fakt, jest pare pomyłek, nie zdążyłem poprawić wczoraj
OdpowiedzUsuńdzięki za uwagi Peter
w październiku (albo listopadzie - chyba raczej listopadzie) 1986 Dezerterzy grali koncert w Słupsku w składzie trzyosobowym. sam widziałem.
OdpowiedzUsuńW Szczecinie jesienią 86 napewno jeszcze grali ze Skandalem (o dokładną datę dzienną trzeba by zapytać Dzidka), może ten koncert w Słupsku był po tym szczecińskim, a może Skandal Słupsk sobie odpuścił lub niedomógł, co mu się już wcześniej zdarzało. W każdym razie nie odszedł z zespołu z dnia na dzień - jak mówili sami dezerterzy po prostu coraz częściej nie przychodził na próby i tracił zapał do koncertowania, aż w końcu wsiąkł na dobre. Wedle słów dezerterów, oficjalnie bez Skandala w składzie zespołu po raz pierwszy zagrali w Jarocinie 87.
OdpowiedzUsuńPeter S
no to widziałem nieoficjalny koncert i same moje wspomnienia są bootlegiem
OdpowiedzUsuńto zanuć z pamięci i wrzuć na rapida
OdpowiedzUsuńTeż czytałem w kilku wywiadach że po odejściu Skandala pierwszy raz wystąpili w Jarocinie 87 choć podobno już wcześniej zdarzało im się grac w trójkę bo Skandal sobie olewał sprawę, choć ciągle jeszcze był w składzie zespołu. Pamiętam jak w Jarocinie 87 nie wszyscy jeszcze wiedzieli że Skandal odszedł i część publiki wzięła za Dezertera zespół Kolaboranci bo było ich czterech i grali jakiś utwór Dezertera, tylko juz nie pamietam co to było.
OdpowiedzUsuńkolaboracja / czechosłowacja
OdpowiedzUsuńmoże jutro podlinkuje pozostałe rzeczy
Niedawno zostały wznowione /wydawane plyty dezertera na vinylach (pasazer -ile procent duszy,jak powstrzymalem ...I w nikt nic niewie -Underground ....wrescie sie ukazal w polsce ,
OdpowiedzUsuńsłuchajcie, coś mi się nie zgadza z tą cenzurą na pierwszej płycie Dezerterów. skoro zgodziła się tylko na wydanie tej płyty w ograniczonym nakładzie, to dlaczego kasetę - z inną okładką, ale dokładnie tym samym materiałem dźwiękowym - można było kupić bez problemu?
OdpowiedzUsuńsama kwestia zaznaczania ingerencji cenzury też mi się wydaje dyskusyjna. za pierwszej Solidarności (1981) uchwalono "Ustawę o kontroli publikacji i widowisk", która obowiązywała chyba bez zmian aż do końca PRL. ustawa sama w sobie była krokiem naprzód w stosunku do dzikiej cenzury lat wczśniejszych, wyszczególnione było w 10 punktach, co jest zabronione (o ile pamiętam - w punkcie 1 godzenie w ustrój, w 2 - niepodległość lub integralność terytorialną PRL, w 3 - godzenie w sojusze czyli w Ruskich, w 10 - godzenie w Kościół czy obrażanie uczuć religijnych). i jeśli doszło już do ingerencji cenzury, to ustawa określała zaznaczanie jej w tekście tak: [-----][Ust. o kontr. z dnia bla bla bla paragraf 666 punkt NUMER PUNKTU], czyli jak się znało treść ustawy to można było z grubsza wykumać o co chodziło w zdjętym fragmencie. poza pismami kościelnymi jedynym miejscem, w jakim widziałem ingerencję było JAzz Forum z 1985 roku i ostatni wywiad z Tyrmandem: "Ja byłem człowiekiem bardzo [-----][ustawa...punkt 1]".
więc, wracając do Dezertera, to zaznaczanie to nie był "sposób Tygodnika Powszechnego" tylko normalny przewidziany ustawą.
Wraz z upływem czasu narasta tendencja do mitologizowania wielu faktów i wydarzeń z przeszłości, a że pamięć ludzka jest wybiórcza to błahostki często urastają po latach do rangi heroicznych bojów ala Westerplatte.
OdpowiedzUsuńPierwszy polski LP Dezertera wydał Klub Płytowy Razem i to chyba jest prawdziwy powód jego skromnego nakładu, a nie decyzja cenzury. Wszyskie płyty KP Razem miały bardzo skromne, można powiedziec kolekcjonerskie nakłady, zwłaszcza w porównaniu do masowej produkcji Tonpressu czy Poltonu, choć i tu istniały pewne ograniczenia natury techniczno-organizacyjnej. Np. druga płyta Manaamu została zamówiona w nakładzie miliona egz., ale wytłoczono 1/3 tego z prozaicznego powodu: braku odpowiednich zapasów masy winylowej, ktora w latach 80-tych stała się towarem deficytowym.
A co do samej cenzury, to zgodnie z Ustawą o kontroli publikacji i widowisk z 1981 nie wolno było:
1) godzić słowem w niepodległość PRL
2) nawoływać do obalenia lub lżyć ustroju
3) godzić w zasady polityki zagranicznej i sojusze
4) szerzyć propagandy wojennej
5) ujawniać tajemnicy państwowej
6) naruszać uczuć religijnych
7) propagować dyskryminacji narodowej i rasowej oraz treści szkodliwych obyczajowo
Ustawa dawała pełne prawo wydawcom do zaznaczania ingerencji cenzury, więc redaktorzy Tygodnika Powszechnego żadną przebiegłością się nie wykazali i niczego nie wymyślili, tylko literalnie zastosowali się do obowiązującego prawa.
Co ciekawe, ustawa o cenzurze zwalniała z kontroli UKPiW (Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk) publikacje naukowe oraz wszelkie wydawnictwa do 100 egz., z czego skwapliwie korzystała tzw opozycja. Dzięki temu też organizatorzy małych klubowych koncertów nie musieli uzyskiwać akceptacji UKPiW dla swojej działalności, a muzycy w klubach mogli sobie wrzeszczeć co chcieli, bez zabawy w kotka i myszkę z cenzorami, o której to po latach niektórzy tak chętnie opowiadają. Co innego imprezy masowe - tu już ten wymóg uzyskania pieczątki cenzora pod tekstem był.
Szkoda tylko, że nasze muzyczne środowisko nie wykorzystało tego limitu stu egz. nośnika niczym nie skrępowanej wypowiedzi, bo dawało to szanse na nagranie i wydanie wszelkich treści, choćby na zasadzie prywatnej inicjatywy, która zabroniona nie była. A wykombinowanie nawet takiego strategicznego surowca jak winyl na 100 sztuk płyty to dla Polaka żadna sztuka. Polak potrafi. Jak chce. Albo widzi w tym szansę na szybki zysk.
Peter S
100 egz - wydaje mi się ze dokładnie z tego kruczka korzystały wydawnictwa tzw. kultury studenckiej. w tym kroniki dźwiękowe Róbrege. przeciez "Pałac" był na kasecie wydanej przez bodajże Akademickie Radio Pomorze (chyba był skrót SONIDD - Studencki Ośrodek Nagrań i Dokumentacji Dźwiękowej), a to kawałek w całości nie-cenzuralny przecież.
OdpowiedzUsuńmi się, motyla noga, kołacze po głowie że to 10 punktów było jednak w tej ustawie. czy szanowny kolega ma gdzieś pod ręką tekst ustawy in extenso?
tzn. takie gierki z cenzurą to były, bo cenzor to zawsze człowiek i wchodził czynnik ludzki w grę. Fedorowicz kiedyś wspominał, że jakiś tam tekst dłuższy kabaretowy cenzurował i cenzor do jednego kawału się doczepił, po negocjacjach stanęło na tym, że "jak pan tak to zrobi, żeby się z tego kawału publiczność nie śmiała, to ja to mogę zwolnić" (czyli - puścić mówiąc po ludzku). nie pamiętam jak się skończyło :)
OdpowiedzUsuńco do tych wydawnictw po 100 egzemplarzy to było tego chyba dość sporo... widywałem takie płyty na Allegro - tyle, że z rockiem lub pop/disco; ja mam osobiście takiego split singla gdzie z jednej strony jest kawałek Tiltu a z drugiej jakiś hit disco, wydane przez jakiś DJ Club czy coś takiego. Widziałem też takiego singla gdzie była Aya RL, ale ktoś mnie przebił i nie kupiłem
OdpowiedzUsuńPunktów w ustawie o cenzurze rzeczywiście było 10, zanotowałem to sobie w jakimś kajecie dawno temu (sam już nie wiem po co) w nieco uproszczonej formie pomijając punkty mniej istotne. In extenso brzmiało to tak: zabronione jest:
OdpowiedzUsuń1) godzić w niepodległość lub integralność terytorialną Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,
2) nawoływać do obalenia, lżyć, wyszydzać lub poniżać konstytucyjny ustrój Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,
3) godzić w konstytucyjne zasady polityki zagranicznej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i jej sojusze,
4) uprawiać propagandy wojennej,
5) ujawniać wiadomości stanowiących tajemnicę państwową, w tym tajemnicę gospodarczą oraz tajemnicę służbową dotyczącą obronności i Sił Zbrojnych,
6) nawoływać do popełnienia przestępstwa lub je pochwalać,
7) ujawniać bez zgody zainteresowanych stron wiadomości z postępowania przygotowawczego oraz rozpowszechniać wiadomości z rozprawy sadowej prowadzonej z wyłączeniem jawności,
8) naruszać uczuć religijnych i uczuć osób niewierzących,
9) propagować dyskryminacji narodowościowej i rasowej,
10) propagować treści szkodliwych obyczajowo, a w szczególności alkoholizmu, narkomanii, okrucieństwa i pornografii.
Co do kaset z Róbrege wydanych przez SONiDD pod patronatem Alma-artu to wydaje mi się, że nakład był dużo większy niż 100 szt. Na przełomie 85 i 86 były one dość powszechnie dostępne, można je było trafić nawet w empikach, choć nie jest wykluczone, że oficjalnie nakład wynosił 100 egz., a w rzeczywistości wyprodukowano tego 10 razy więcej.
Peter S
dziękuję szanownemu koledze. ja treść ustawy pamiętałem z periodyku "Na przełaj".
OdpowiedzUsuńco do nakładu to istotnie moje wrażenia są podobnymi. wszak naród nasz nie takie numery odstawiać potrafi.
it is so frustratiting that this blog isn't written in english. So many good things uploaded here and i don't understand a word. what a shame, it makes me so sad!
OdpowiedzUsuńdon't worry Rickard, polish is easy, just go to school
OdpowiedzUsuńsorry but at this moment i don't have time for english version
super! szkoda tylko,że nie ma drugiej strony izolacji...pozdrawiam,
OdpowiedzUsuńmichal wardziak